Ὰγαπῶ τόν καλόν οἶνον ὃταν ἄκρατος ἀφρίζει
καί τńν κύλικα μέ λάμψεις ξανθοχρύσους χρωματίζη.
Ὰγαπῶ μέ τήν ἀκτῖνα τῶν νυκτερινῶν λαμπάδων
τό πρωί νά περιμένω εὐωχούμενος καί ἄδων.
Ἡδονήν ἐγώ ζητήσας τοῦ σκοποῦ προσκαίρου βίου
τεθαμμένην αὐτην εὗρον εἰς τό βάθος ποτηρίου.
Εμμανουήλ Ροΐδης (Πρόποσις 1885)
